Google Website Translator Gadget

Σάββατο 30 Απριλίου 2011

The Lovely Bones


Η 14χρονη Susie Salmon (Saoirse Ronan) είναι ένα όμορφο κορίτσι που μεγαλώνει σε ένα ζεστό και ήρεμο οικογενεικό περιβάλλον στο Norristown της Pennsylvania στις αρχές της δεκαετίας του '70. Ένα απόγευμα, καθώς γυρίζει από το σχολείο, ο George Harvey (Stanley Tucci), ένα μοναχικό και περίεργο άτομο που ζει στην ίδια γειτονιά με την Susie, την αποπλανεί και τελικά την σκοτώνει. Η ήσυχη ζωή της οικογένειας της διαταράσσεται καθώς οι γονείς της Jack (Mark Wallberg) και Abigail (Rachel Weisz) παλεύουν να αντιμετωπίσουν τα δεδομένα της νέας πραγματικότητας. Η ψυχή της Susie όμως δεν βρίσκει γαλήνη, αφού το πτώμα της αγνοείται, ενώ η ταυτότητα του δολοφόνου της παραμένει άγνωστη. Έτσι, παρακολουθώντας από τον παράδεισο το δράμα που βιώνουν οι δικοί της καθημερινά, η ψυχή της βρίσκεται αντιμέτωπη μπροστά σε ένα τεράστιο δίλημμα: να εκδικηθεί τον δολοφόνο της ή να δει την οικογένειά της να προχωρά, έχοντας συμβιβαστεί με την απώλεια της.

Όταν είχα δει για πρώτη φορά το trailer της ταινίας στον κινηματογράφο, ομολογώ πως δεν μου είχε κάνει ιδιαίτερη αίσθηση ώστε να την δω. Παρόλο που το “The Lovely Bones” φέρει την υπογραφή του Peter Jackson, ενός σκηνοθέτη που σημάδεψε με τις εξαιρετικές ταινίες του την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, δυστυχώς εισπρακτικά δεν πήγε καθόλου καλά. Λέω “δυστυχώς”, γιατί θεωρώ πως τελικά πρόκειται για μια μάλλον αδικημένη ταινία. Προσωπικά μου άρεσε πολύ, χωρίς φυσικά να μπαίνω σε διαδικασία σύγκρισης και να αναλώνομαι σε πράγματα όπως τι έλειπε, τι δεν έλειπε, τι ή αν είχε παραλλαχτεί κάτι από το ομότιτλο βιβλίο της Alice Sebolt. 

Για μένα, ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία που κρατούσε τον θεατή παρά τη μεγάλη διάρκειά της (135'), με στιγμές άλλες έντονα φορτισμένες και άλλες με αγωνία. Το cast είχε καλή χημεία και εδώ θα ήθελα να σταθώ σε δύο πράγματα: στην πολύ καλή ερμηνεία του Stanley Tucci που ήταν πραγματικά αγνώριστος (όσοι δείτε την ταινία θα εντυπωσιαστείτε από την ανώμαλη φυσιογνωμία του χαρακτήρα που υποδύεται) και στον Mark Wallberg που ήταν ίσως η πρώτη φορά που με εξέπληξε θετικά. Μεγάλο ατού της ταινίας είναι η φωτογραφία και τα εφέ που χρησιμοποιήθηκαν για να απεικονίσουν τον παράδεισο (για την ακρίβεια ένα ενδιάμεσο στάδιο πριν τον παράδεισο), που δημιουργούν πραγματικά μαγικές εικόνες φέρνοντας στο μυαλό αντίστοιχες σκηνές από το “What Dreams May Come” με τον Robin Williams. 



 

2 σχόλια:

  1. Πολύ καλή ταινία αλλά το παράκανε με τα "ονερικά" σεκανς, καταντούσε ανούσια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έχεις ένα δίκιο σ'αυτό. Βέβαια μην ξεχνάμε πως ο Peter Jackson είναι σκηνοθέτης που λατρεύει το φανταστικό, οπότε από αυτή την άποψη μάλλον δεν θα το απέφευγε αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...