Battle: Los Angeles

Εξωγήινες δυνάμεις εισβάλλουν στην Γη και επιτίθενται με σκοπό να αφανίσουν τους ανθρώπους και να εκμεταλλευτούν τους φυσικούς πόρους του πλανήτη, όπως το νερό. Η μία πόλη πέφτει μετά την άλλη και το Los Angeles γίνεται το τελευταίο οχυρό σε μια άγρια μάχη επιβίωσης όπου το μέλλον του κόσμου βρίσκεται στα χέρια του πεζοναύτη λοχία Michael Nantz (Aaron Eckhart) και της διμοιρίας του.

Μια ακόμη ταινία βασισμένη σε ένα θέμα που μάλλον έχει εξαντληθεί (“Independence Day”, “Starship Troopers”, “War of the Worlds”), με τη διαφορά όμως πως ενώ κάποιες από αυτές (όπως π.χ το “Independence Day”) καταφέρνουν να είναι διασκεδαστικές, αυτή εδώ αποτυγχάνει παταγωδώς. Να τα πάρουμε όμως τα πράγματα ένα ένα; 

Καταρχήν, το σενάριο, πέρα από την ιδέα που είναι εξαιρετικά απλή και χιλιοειπωμένη, είναι κακογραμμένο με χαρακτήρες χάρτινους και απλοϊκές ατάκες βγαλμένες από video game, χωρίς ίχνος πρωτοτυπίας. Η σκηνοθεσία του Jonathan Liebesman είναι εμφανώς επηρρεασμένη από την ταινία του Ridley Scott, “Black Hawk Down”, όμως το τελικό αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό, γιατί η ταινία αναλώνεται απλώς σε ακατάσχετο πιστολίδι και εκρήξεις που προκαλούν ηχορρύπανση και πονοκέφαλο. Ένα ακόμη μείον είναι πως οι σκηνές δράσης, δηλαδή σχεδόν όλη η ταινία εξαιρουμένων των πρώτων 10 λεπτών, δεν είναι ωραία γυρισμένες, αφού η κάμερα κινείται συνεχώς και αυτό όχι μόνο ζαλίζει, αλλά δεν σε αφήνει και να απολαύσεις τις σκηνές μάχης για τις οποίες άλλωστε γυρίστηκε η ταινία. Επίσης, μέσα στην όλη κάπνα της μάχης, τον καταιγισμό πυρών και γρήγορων εναλλαγών των σκηνών, δεν καταφέρνεις να έχεις μια καλή εικόνα του εχθρού, απλώς μόνο ότι οι εξωγήινοι είναι κάτι σε ρομπότ, άλλα ιπτάμενα τηλεκατευθυνόμενα, και άλλα “απλοί” στρατιώτες που πολεμούν στην πρώτη γραμμή. Ευχαριστώ πολύ, αλλά θα προτιμούσα να έβλεπα τον Duke Nukem να πλακώνεται με τους εξωγήινους εισβολείς με φόντο το Los Angeles ή έστω τον Schwarzenegger να πολεμάει ξανά στα γεράματα τον T-1000, παρά αυτό.

Κάπως έτσι, το “Battle: Los Angeles” καταλήγει να είναι μια κλασική χαζοαμερικανιά που ούτε για pop corn και coca cola δεν κάνει. Η ερώτηση “Να το δώ;” είναι μάλλον περιττή...