Άγρια Δύση made in Greece

Βλέποντας τα δραματικά περιστατικά των τελευταίων ημερών να διαδέχονται το ένα το άλλο με κινηματογραφική ταχύτητα, είναι να απορεί κανείς γεμάτος θλίψη και αγανάκτηση για το πώς έχει καταντήσει η πρωτεύουσα της χώρας και το πόσο βίαη έχει γίνει η σύγχρονη κοινωνία στην οποία ζούμε. Δυστυχώς η Αθήνα σήμερα μόνο ανθρώπινη πόλη δεν είναι πια, αφού μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και τα πανάκριβα συστήματα ασφαλείας που χρυσοπληρώσαμε, την άφησαν κυριολεκτικά στη μοίρα της, με συνέπεια το ιστορικό κέντρο της Αθήνας να έχει μεταβληθεί σε ένα γκέτο παραδομένο στη βία, απ'όπου κι αν αυτή προέρχεται.

Πριν λίγες μέρες, ένας 44χρονος συμπολίτης μας κατεβαίνοντας από την πολυκατοικία του για να πάρει το αυτοκίνητό του από παρακείμενο παρκινγκ έτσι ώστε να μεταφέρει την ετοιμόγεννη γυναίκα του στο μαιευτήριο, έπεσε θύμα άγριας δολοφονικής επίθεσης. Οι δράστες μαχαίρωσαν τον άτυχο άνδρα μέχρι θανάτου για να κλέψουν μια κάμερα που κρατούσε κι εκείνος πέθανε αιμόφυρτος στον δρόμο... Λίγο αργότερα, η γυναίκα του παρά το ισχυρό σοκ που υπέστη, έφερε στον κόσμο ένα κοριτσάκι που όμως πλέον είναι ορφανό από πατέρα. Πραγματική τραγωδία δηλαδή...

Χτες, στο πλαίσιο των απεργιακών κινητοποιήσεων και διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας, ένας 31χρονος υπέστη βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις έπειτα από δολοφονική επίθεση των ΜΑΤ και αυτή την στιγμή βρίσκεται σε κωματώδη κατάσταση στη μονάδα εντατικής θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου Νίκαιας. Ποιός είναι ο κοινός παρονομαστής αυτών των δύο περιστατικών; Μα φυσικά η ελληνική αστυνομία, όπου στη μια περίπτωση “έλαμψε” δια της απουσίας της, ειδικά σε μια περιοχή που η εγκληματικότητα γνωρίζει πρωτοφανή έξαρση, ενώ στην άλλη φώναξε βροντερό παρόν σπάζοντας στο ξύλο έναν άνθρωπο πεσμένο στο έδαφος, αδύναμο να αμυνθεί.

Είναι πραγματικά λυπηρό να βλέπει κανείς ένα τόσο σημαντικό σώμα για την ασφάλεια των πολιτών, όπως η αστυνομία, να είναι απούσα όταν πραγματικά την χρειαζόμαστε ή σε άλλες περιπτώσεις να κάνει κατάχρηση της εξουσίας που έχει ως κατασταλτικός μηχανισμός εξαπολύοντας επιθέσεις και χτυπώντας πολίτες αδιακρίτως. Ασφαλώς σε όλη αυτή την ιστορία υπάρχουν σαφείς πολιτικές ευθύνες, αφού όταν ολόκληρο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη εκδίδει "οδηγό επιβίωσης" που ουσιαστικά αποτελεί ομολογία αδυναμίας -και άρα αποτυχίας- για την αποτελεσματική προστασία των πολιτών, τότε είναι φυσικό και επόμενο τα κρούσματα βίας να αυξάνονται ραγδαία. Είναι επίσης πολιτικές οι ευθύνες που βαραίνουν τους αρμόδιους για την υποβάθμιση και το κατάντημα της αστυνομίας που μπροστά στην πρωτοφανή έκρηξη της εγκληματικότητας, μοιάζει ανίκανη να διαχειριστεί ειδικές καταστάσεις, είτε λόγω υλικοτεχνικών ελλείψεων, είτε επαρκούς προσωπικού αλλά και σωστής εκπαίδευσης και συμπεριφοράς αυτού. Ας αποφασίσει λοιπόν το κράτος τι είδους αστυνομία θέλει κι ας το κάνει γρήγορα διαφορετικά θα συνεχίσουμε να είμαστε μάρτυρες ενός σκηνικού που θυμίζει Άγρια Δύση. Θέλει μια αστυνομία άλλοτε θεατή στα γεγονότα ή που άλλοτε θα κάνει επίδειξη δύναμης και σκληρότητας σε βάρος απλών πολιτών; Ή μια αστυνομία με κατάλληλη εκπαίδευση και κυρίως νοοτροπία που θα λειτουργεί υπερ και όχι κατα του πολίτη; Εκτός κι αν ο ρόλος της αστυνομίας περιορίζεται πλέον στην εξασφάλιση και προστασία των συμφερόντων μεγαλοεργολάβων (π.χ καταβολή διοδίων) και επιχειρηματιών, είτε έξω από τα σπίτια τους, είτε -ακόμα χειρότερα- στα γήπεδα των ομάδων τους...