Είχα για πολύ καιρό στο αρχείο μου αυτή την ταινία, αλλά ποτέ δεν έβρισκα την ώρα να τη δω, γιατί όλο και κάποια άλλη θα έπαιρνε τη θέση. Χθες όμως, ήρθε η κατάλληλη στιγμή και ως αποτέλεσμα είχε να περάσω ευχάριστα μιάμιση ώρα.
Το θέμα της ιστορίας είναι για έναν σεναριογράφο και τη γυναίκα του και φυσικά για την κρίση που περνούν στο γάμο τους. Ο ένας γιος είναι γκέι, ο άλλος δεν βρίσκει τη στήριξη που θέλει, η συγγραφική δουλειά του άνδρα πάει κατά διαόλου και συν τοις άλλοις εμφανίζεται και ο πατέρας της συζύγου, που είναι μέσα στην περιέργεια. Είναι πολύ δύσκολο να κρατηθούν οι ισορροπίες, όταν υπάρχει μια τέτοια κατάσταση, αλλά το ρεζουμέ είναι ότι όταν υπάρχει θέληση και αγάπη, όλα μπορούν να γίνουν, ακόμα και όταν εμπόδια φαίνονται αξεπέραστα.
Το σενάριο είναι αρκετά καλογραμμένο και έχεις κάποιες πετυχημένες ατάκες. Εκεί που κερδίζει είναι όταν μιλάει για τις αλήθειες του τηλεοπτικού χώρου και για το πόσο βρώμικα αρρωστημένος είναι. Ο Liev Schreiber είναι σε γενικές γραμμές μέτριος και από κοντά έρχεται και η Helen Hunt, που έχει υιοθετήσει μία μανιέρα και τη χρησιμοποιεί παντού. Όλα τα λεφτά είναι ο πατέρας που κριτικάρει συνέχεια όλο τον κόσμο, σε σημείο που σου 'ρχεται να τον σκοτώσεις, αλλά στο τέλος βλέπεις ότι πρόκειται για έναν βαθιά πονεμένο άνθρωπο και έτσι επέρχεται η κάθαρση.
Μια ρομαντική κομεντί, που μιλάει για ανθρώπους της διπλανής πόρτας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου