Μαύρος Κύκνος

Μια νεαρή μπαλαρίνα, εθισμένη στο χορό, προσπαθεί να γίνει πρωταγωνίστρια στη “Λίμνη των κύκνων". Έχει όλα τα εφόδια για να γίνει ο Λευκός κύκνος, αλλά της λείπει κάτι για να ολοκληρωθεί ως Μαύρος. Αυτό είναι: το πάθος. Η ατέλεια αυτή την κατατρώει και σιγά σιγά μεταλλάσσεται. Ο ρόλος γίνεται η ζωή της και η ζωή της ο ρόλος της. Δεν υπάρχει πια τίποτα που να την απασχολεί, εκτός από το πόσο καλή θα είναι στην παράσταση. Η ματαιοδοξία χτυπάει κόκκινο και η τελευταία πράξη της Λίμνης είναι στην πραγματικότητα και η τελευταία για την χορεύτρια.

Η σκηνοθεσία του Αρονόφσκι (Ρέκβιεμ για ένα όνειρο, Παλαιστής κ.α) είναι τέλεια από κάθε πλευρά. Η κάμερα που ακολουθεί τον ήρωα γίνεται απαραίτητο συστατικό που πλαισιώνει τις μεταπτώσεις της ψυχής του. Η τελευταία δουλειά του γνωστού σκηνοθέτη είναι ένα σουρεαλιστικό ποίημα εικόνων. Μια σύγχρονη τραγωδία. Ο Βενσάν Κασέλ ως χορογράφος έχει την κατάλληλη σοβαρότητα για να σε καθηλώσει, εκεί που πρέπει. Η Νάταλι Πόρτμαν στο ρόλο της μανιοκαταθλιπτικής, τελειομανούς χορεύτριας είναι όλα τα λεφτά. Δεν χρειάζεται να μιλήσει, το σώμα και τα μάτια της μιλάνε γι' αυτήν και λένε πολλά... Η Μίλα Κούνις ως το αντίπαλον δέος της πρωταγωνίστριας, παίζει αξιοπρεπώς, αλλά δεν συγκλονίζεσαι κιόλας.

Αν σας αρέσουν τα ψυχολογικά θρίλερ και γενικότερα οι “περίεργες” ταινίες, τρέξτε να τη δείτε! Θα καταλάβετε γιατί έχει προταθεί για 5 Όσκαρ...